Dit voorbeeld is iets wat ik zelf gezien heb, is dat een man door zijn benen zakte op een donderdag ochtend op 17 oktober om 6 uur op het station Leiden Centraal. Ik liep een aardig stuk achter die man en voor mij en achter die man liepen meer mensen. Wat mij enorm verbaasde is dat de eerste mensen die voorbij die man op de grond kwamen, gewoon door liepen zonder hem ook maar een blik te gunnen. Ik stopte wel maar wist eigenlijk niet wat ik moest doen. Na mij stopte nog twee mannen. Uiteindelijk ging ik naar mijn trein en een van de twee mannen die ook gestopt was ging beneden naar een schoonmaker toe om hulp te vragen voor die man liggend op de grond, de andere man was bij de man op de grond gebleven. Ik voelde me schuldig omdat ik niet wist wat ik moest doen, en uiteindelijk ook was weggegaan, maar ik was vooral ontzettend verbaasd en misschien ook wel boos dat voor ons drieën niemand anders de intentie had om de man te helpen. Al hadden ze maar gevraagd hoe het met de man ging.
Ik wil dat mensen elkaar helpen als dat nodig is, zoals bijvoorbeeld bij die man. Als je zelf zo zou vallen zou je toch ook willen dat anderen stoppen en helpen, waarom doe je dat zelf dan niet, dus het is eigenlijk een stukje bewustwording kweken bij de mensen.
